Advocaat Anthony Godfroid is klaar voor proces tegen malafide hondenverkoper
Bron: Gaia.be
“Groothandel in puppy’s? Stop die stinkende business!”
Advocaat Anthony Godfroid is klaar voor proces tegen malafide hondenverkoper
Anthony Godfroid (28) vertegenwoordigt GAIA in de lopende strafzaak tegen de malafide uitbater van dierenzaak Puppy House in Boechout. Tientallen mensen werden al opgelicht door deze man, maar slechts een minderheid stapt naar de politie. “Terwijl dát nu net cruciaal is om komaf te maken met de stinkende business van de groothandel in puppy’s”, benadrukt de bevlogen advocaat.
Wat voorafging: in november 2014 diende GAIA een strafklacht in tegen Mathieu Clerckx, de uitbater van dierenzaak Puppy House in Boechout, op grond van de illegale invoer van puppy’s jonger dan acht weken. De dierenrechtenorganisatie had immers tientallen klachten ontvangen van mensen die een zieke puppy hadden gekocht bij de man. Puppy House (het vroegere Dierenplezier Boechout) laat zich ‘bevoorraden’ met puppy’s door de Tsjechische onderneming Dogs & Co. In het verzamelcentrum van Dogs & Co worden pups van verschillende kwekers verzameld voor ze op transport worden gezet, in omstandigheden die nefast zijn voor het welzijn van de dieren. Bovendien is het risico op besmetting met dodelijke ziektes, zoals hondsdolheid, zeer groot. Gelukkig is Dogs & Co inmiddels geschrapt van de lijst van erkende exporteurs, op aandringen van GAIA. Eind vorig jaar trok Dogs & Co daarom naar de rechtbank, en eiste van het Vlaams Gewest een dwangsom van 10.000 euro per dag dat de onderneming niet op de lijst van erkende exporteurs stond. Tot grote tevredenheid van GAIA, die ook was tussengekomen in deze kortgedingprocedure, verklaarde de Brusselse rechtbank van eerste aanleg die eis in februari als ongegrond.
Hoe belangrijk is deze gerechtelijke uitspraak?
Anthony Godfroid: “Dat vonnis is een mijlpaal. Voor het dierenwelzijn, maar ook voor GAIA. Het is namelijk niet evident dat de tussenkomst van een dierenrechtenorganisatie in een rechtszaak als deze als ontvankelijk wordt beschouwd. Vaak redeneert de rechtbank dat GAIA niet geschaad wordt door het feit dat particulieren een zieke puppy hebben gekocht. Maar dit keer heeft de rechter gelukkig geoordeeld dat GAIA opkomt voor het naleven van de dierenwelzijnswet, en dus (morele) schade lijdt als die wet níet wordt nageleefd.”
Het begin van het einde voor malafide hondenhandelaars?
Godfroid: “Verre van, helaas. Dogs & Co heeft intussen een rechtszaak ten gronde aangespannen, met de bedoeling om opnieuw op de lijst van erkende exporteurs te worden gezet. Die zaak is hangende voor de Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg van Brussel. En Dogs & Co is uiteraard ook niet de enige Oost-Europese exporteur van puppy’s die creatief omspringt met de regels, om het zacht uit te drukken. Met de handel in honden valt er nu eenmaal zeer veel geld te verdienen. Om een idee te geven: in Tsjechië wordt een puppy aangekocht bij een lokale boer voor zo’n 150 euro. Vervolgens verkoopt een verzamelcentrum als Dogs & Co de puppy door aan een Belgische importeur, bijvoorbeeld voor 300 euro. En uiteindelijk betaalt een Belgische consument er liefst 800 euro voor. Bovendien weten malafide hondenhandelaars maar al te goed dat de meeste mensen die een zieke puppy kochten, tóch niet naar de rechtbank stappen. En dus doen ze vrolijk verder.”
Er loopt nu toch, dankzij GAIA, een strafzaak tegen dierenzaak Puppy House?
Godfroid: “Dat is inderdaad positief. Meer nog, de rol van GAIA is zelfs cruciaal. Het is belangrijk dat de druk op minister Weyts hoog blijft om iets aan het probleem van de malafide hondenhandel te doen, én GAIA roept gedupeerde consumenten op om strafklacht in te dienen. Kortom, het proces tegen Puppy House zou ergens eind dit jaar wel eens het grootste in zijn soort kunnen worden, met zeer veel verschillende burgerlijke partijen. Het is immers niet alleen GAIA die een klacht heeft ingediend tegen de uitbater van Puppy House, maar ook tal van gedupeerde particulieren. Als die effectief naar de rechtbank komen ten minste.”
Bedoelt u dat mensen bang zijn om klacht in te dienen?
Godfroid: “Dat ook, ja. Malafide hondenhandelaars deinzen er niet voor terug om mensen te intimideren en zelfs te bedreigen. Maar ik bedoel vooral dat mensen niet mogen vergeten om zich effectief aan te melden aan de balie van de rechtbank om zich burgelijke partij te stellen. Het volstaat dus niet om klacht in te dienen bij de politie (zie kaderstuk). Anderzijds stuurt de lokale politie nog té vaak mensen wandelen, als het over zieke puppy’s gaat. Of slachtoffers dienen helemaal géén klacht in, omdat ze ervan uitgaan dat dat tóch niets zal uithalen, of omdat ze zelfs niet wéten dat ze klacht kunnen indienen tegen een malafide hondenverkoper. Zeer bizar: als iemand een gebrek vaststelt aan zijn nieuwe wagen, schiet hij onmiddellijk in actie. Een zieke puppy daarentegen is voor velen geen reden om naar de politie te gaan. Terwijl dát nu net cruciaal is om komaf te maken met deze stinkende business.”
Het ís wel ontmoedigend dat heel wat klachten over dierenmishandeling de rechtbank zelfs niet halen.
Godfroid: “Klopt, de Belgische justitie hecht absoluut geen groot belang aan dierenwelzijn, jammer genoeg. In ons land rijmt dierenwelzijn veel te vaak op seponering. Vooral parketmagistraten van de oude stempel redeneren dat er andere prioriteiten zijn. Het is pas als dierenmishandeling gemediatiseerd wordt, of als er gevaar dreigt voor de volksgezondheid, dat rechters er oor naar krijgen.”
Wat vindt u over de wetgeving rond dierenwelzijn in België?
Godfroid: “De dierenwelzijnswet uit 1986, die in de loop der jaren onder meer dankzij GAIA steeds werd verbeterd, valt zeker vooruitstrevend te noemen. Maar goed, als het parket in ons land steevast zaken over dierenmishandeling seponeert, haalt een vooruitstrevende wetgeving natuurlijk niet veel uit. Ook hier speelt GAIA een cruciale rol: het is belangrijk dat dierenrechtenorganisaties aan de kar blijven trekken.”
Landen als Frankrijk geven aan dieren zelfs het juridische statuut van voelende wezens. België daarentegen beschouwt dieren als ‘goederen’.
Godfroid: “Klopt, al heeft Frankrijk wel een belangrijke nuance toegevoegd aan deze wetgeving. Dieren worden er inderdaad beschouwd als voelende wezens als het over de dierenwelzijnswetgeving gaat, wat uiteraard een goede zaak is. Maar in situaties waarin de bestáánde wetgeving een betere behandeling voorziet voor dieren, behouden ze het statuut van ‘goederen’. Dat klinkt misschien niet zo diervriendelijk, maar toch is het volgens mij een perfect compromis – zeker in de context van rechtszaken tegen malafide hondenhandelaars. Als je een puppy koopt, geldt op burgerlijk vlak tot nader order immers de consumentenwetgeving. Consumenten die een puppy kopen bij een professionele verkoper hebben daardoor in de hele Europese Unie recht op twee jaar garantie. Met andere woorden: een consument die een zieke puppy koopt, heeft recht op een schadevergoeding. Die wetgeving kan je op korte termijn niet zomaar overboord gooien.”